De North Atlantic Odyssey 2019 - blog 10 - 2019

Blog 9 – IJs, ijs en nog eens ijs

Er zijn verschillende soorten ijs. Niet alleen in de categorie ijs om te eten, ik bedoel hier soorten ijs op het water; in die laatste categorie heb je 10 soorten dichtheid van ijs. Categorie 1 is de lichtste soort ijs en categorie 10 is zeg maar het ijs dat bij de Noordpool ligt. Dik, dicht en jaren oud.

Ons schip kan zonder problemen in het ijs varen. Hoewel ze (want schepen zijn altijd vrouwelijk) geen ijsbreker is, is ze wel ijsversterkt. Categorie 1 ijs is geen probleem. Categorie 2 en 3 ook niet, maar vanaf categorie 4 is extra waakzaamheid wel vereist (een klein woordgrapje leek me wel kunnen....)

De Groenlandse Walvissen zitten graag in ijs van categorie 3-4. Geen probleem om in de buurt te komen dus. Wel een probleem om weer uit te komen soms. Een nadeeltje van zeeijs is dat het zich soms door wind en stroming vrij snel kan verplaatsen. Als je door een opening het ijs in vaart, wil dat niet zeggen dat je door die zelfde opening ook weer uit het ijs kan varen.

Volledig in beslag genomen door de Groenlandse Walvissen, de barbecue in het ijs en de daarop volgende zoektocht naar IJsberen, kwamen wij gisteren diep in het ijs te zitten. Zo diep zelfs dat we, waar we ook keken, alleen maar ijs zagen en nergens open water. Op zich geen probleem, het schip kan daar prima tegen en kan zich uitstekend door het ijs manoeuvreren, maar wel met aangepaste (lage) snelheid.

Waar we na de barbecue dachten nog een paar uur nodig te hebben om uit het ijs te komen, bleek gisteren dat dat wel meer werd dan een paar uur. Bijna 16 uur meer zelfs.... Nadeel is dat we daardoor wat minder tijd bij Spitsbergen hebben, voordeel is dat je 16 uur langer in het ijs ligt. Omgeven door ijs. Prachtig ijs. Een plek waar de meeste mensen maar één keer in hun leven zullen zijn. Een plek ook waar toch nog wel wat dieren te zien zijn: Noordse Stormvogels, Drieteenmeeuwen, Grote Burgemeesters, Ivoormeeuwen, Kleine Alken, Zwarte Zeekoeten, Dikbekzeekoeten en zelfs een zangvogel. Een eenzame Sneeuwgors hing de hele dag rond het schip, als stiekeme verstekeling. Net als wij op weg naar Spitsbergen.

Nog steeds vanuit het pakijs voor de kust van Groenland,

Pieter van der Luit
PolarXL